Tadeusz Kijonka urodził się 10 listopada 1936 w Radlinie na Ziemi Rybnickiej, zmarł 30 czerwca 2017 roku. Poeta, publicysta, reporter, krytyk, wydawca, działacz kulturalny, autor utworów scenicznych. Debiutował jeszcze w okresie studiów polonistycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim tomikiem liryków Witraże (1959). Za następny zbiór wierszy Rzeźba w czarnym drzewie (1967) otrzymał nagrodę im. Andrzej Bursy. Kolejny tom Kamień i dzwony (1974) wyróżniono dwoma prestiżowymi nagrodami − im. Piętaka i miesięcznika „Poezja”. Następnie wydał m.in.: Pod Akropolem (1979), Śnieg za śniegiem (1981), Kijonka (1982), Czas zmarły (1991), Echa (1992), Labirynty. Pięć poematów polskich (1993), Z mojego brzegu (1995). Był dziennikarzem, autorem setek artykułów, reportaży, szkiców literackich, esejów, portretów biograficznych, felietonów i licznych opracowań. Inicjator wielu działań kulturalnych na Śląsku, organizator konkursów literackich, sesji, konferencji, sympozjów, spotkań autorskich oraz imprez jubileuszowych. Poseł na sejm 2 kadencji. W plebiscycie „Gazety Wyborczej” znalazł się w gronie najwybitniejszych Ślązaków XX wieku.
Autorzy
