CHOLERNA SAKURA (SPRAWDŹ)

Piotr Pocztarek, Movies Room: "Cholerna sakura" to opowieść o odnajdywaniu siebie. O smutnych zakończeniach i niepewnych nowych początkach. O błędach, których nie można cofnąć i nie można naprawić. O ludziach, których spotykamy na swojej drodze i nawet, jeśli pojawiają się tylko na chwilę, są w stanie zmienić nasze postrzeganie świata, pomagają nam złapać dystans i zrozumieć samych siebie. Macaione balansuje na granicy pesymizmu i optymizmu, ale nie popada w złowieszcze, psychologiczne i dramatyczne tony ani w banał. Celnie i konsekwentnie piętnuje ludzkie ułomności, subtelnie krytykuje social mediowe postawy, w ramach których każdy kreuje się na szczęśliwego człowieka sukcesu, nawet jeśli poza taflą szkła telefonu jego życie wygląda zupełnie inaczej. Wszystko to składa się na emocjonalną, wzruszającą opowieść, której ciężar gatunkowy jest odpowiedni i dla mnie stanowi jedno z największych komiksowych zaskoczeń tego roku.

 

DIUNA: RÓD HARKONNENÓW #1 (SPRAWDŹ)

Przemysław Mazur, Paradoks: Dobrze się stało, że inicjatywa przybliżania adaptacji preludiów do „Diuny” jest także u nas kontynuowana. Jak już wyżej zasygnalizowano, rozległość tego uniwersum zawiera w sobie ogrom potencjału rozrywkowego, z której to okoliczności Brian Herbert i Kevin J. Anderson nie omieszkali skorzystać. Do tego z powodzeniem, czego niniejsza realizacja jest dowodem. 

 

DOM SLAUGHTERÓW #3 (SPRAWDŹ)

Marek Adamkiewicz, Szortal: Z czegoś w rodzaju horrorowej ciekawostki „Coś zabija dzieciaki” wyrosło ostatecznie na bardzo interesującą serię, której kolejnych tomów wypatruję ze sporym zainteresowaniem. Swoje zrobił także spin-off, którego trzecia odsłona udowodniła, że mamy do czynienia nie tyle z jednosezonowym objawieniem, ile z komiksem mającym prawo się podobać. I się podoba – o tym świadczą nie tylko branżowe nagrody, ale przede wszystkim zainteresowanie fanów.

 

DEPARTAMENT PRAWDY #4 (SPRAWDŹ)

Retro komiks: "Ministerstwo Kłamstw" - czwarty album tego cyklu - dostarcza wrażeń na dwóch, połączonych ze sobą, płaszczyznach. Z jednej strony dostajemy obraz Lee Harveya Oswalda, obraz jednostki zdeterminowanej oraz zdolnej do makiawelistycznych posunięć w imię swoich ideałów. Z drugiej strony, w niniejszej historii znalazło się miejsce na wątek poddania amerykańskiego obywatela testowi wiary.

 

LADIES WITH GUNS (SPRAWDŹ)

PEWNEGO RAZU WE FRANCJI #3 (SPRAWDŹ)

Józek Śliwiński, Freshmag: Ostatni tom „Pewnego razu we Francji” nie przynosi rozczarowania. Zamyka sagę Josepha Joanoviciego w sposób spektakularny. Jego pouczająca historia jest jedną z najlepszych, o ile nie najlepszą biografią i utworem historycznym, z jakimi miałem do czynienia. Po lekturze trudno oprzeć się wrażeniu, że właśnie staliśmy się odrobinę bogatsi.